Η επανάσταση μπορεί να περιμένει

Η επανάσταση μπορεί να περιμένει

της Κατερίνας Γκαράνη

Έχει βγει ένας πολιτικός χώρος που να πει σταματήστε να πληρώνετε φόρους, βαρέστε όποιον κρατικό υπάλληλο σας απειλήσει με κατάσχεση, με διακοπή ρεύματος, νερού ή ετοιμαστείτε να κατέβετε με κουτάλες και πιρούνια για να καταλάβουμε την ιδιωτική βουλή, να καταλάβουμε τις ιδιωτικές Σκουριές, τα ιδιωτικά αεροδρόμια, τις ιδιωτικές εθνικές οδούς, τις τράπεζες που πούλησαν την χώρα σου, τα ιδιωτικά φράγματα, το ιδιωτικό νερό κ.ο.κ;

 Αλλά και πάλι και να ερχόταν αυτή η ώρα που ένα κίνημα θα στεκόταν στο πλάι των εξεγερμένων ποιος Έλληνας από τους μισούς που ακόμα δεν έπαθαν τίποτε (αλλά θα πάθουν) είναι αυτός που θα δουλεύει για έναν χρόνο ή δύο χρόνια αμισθί για να ξεκινήσει πάλι η εθνική οικονομία να τσουλάει; Ποιος θα βάλει την προσωπική του βόλεψη και ασφάλεια πάνω από την ελευθερία; Ποιος θα κάνει χωράφι στον κάμπο της Θεσσαλίας για να βγει ελληνικό στάρι ή ποιος θα εγχειρίζει ασθενείς χωρίς μισθό;

Ουτοπικά όλα αυτά, ε; Δεν γίνονται αυτά, ε; Θα βγάλουν τα τανκς, ε; Θα φάμε ξύλο, ε; Θα πάμε φυλακή, ε; Θα πάμε εξορία, ε;

Ε, πώς νομίζατε ότι κατακτιέται η ελευθερία; Με μνημόνια συνεργασίας μεταξύ πολιτών και κομμάτων;

Γι' αυτό είναι πάρα πολύ νωρίς να γίνει οποιαδήποτε ανατροπή στο φεουδαρχικό κράτος που στήνεται. Πρέπει να ισχυροποιηθεί τόσο ο φεουδάρχης που να ζητάει την γυναίκα σου να την "περάσει" αυτός πρώτα από κρεββάτι, να έχει δικαίωμα ζωής και θανάτου πάνω σου και να ορίζει αυτός τι είδος δουλικά θα γίνουν τα παιδιά σου. Μέχρι όλοι να φτάσουμε στον πάτο οι μισοί μπορείτε ακόμη να συνεχίζετε να μιξοκλαίτε για τις καλοκαιρινές σας διακοπές που θα είναι 20ημερες και όχι 3μηνιαίες και οι υπόλοιποι ας συνεχίσουμε να ευχαριστούμε την τύχη μας που μάς χάρισε ακόμη ένα 24ωρη ζωής.