Ο Καπιταλισμός σού πάει πολύ
omonodromos.blogspot.gr/2018/03/blog-post_18.html

Αηδιάζω με όσους ειρωνικά λένε "και οι άνεργοι τι κάνουν; Γιατί δεν κατεβαίνουν
στους δρόμους; Γιατί δεν επαναστατούν;".
Για να λες κάτι τέτοιο σημαίνει ότι έχεις βολέψει την κωλάρα σου κάνοντας κάργα
υποχωρήσεις για μία σύμβαση εργασίας στον ιδιωτικό τομέα ή ότι την ημέρα της
συνταξιοδότησής σου από τον δημόσιο τομέα θα αποχωρήσεις μαζί με την καρέκλα,
που έχει γίνει το έξτρα μέλος του σώματός σου.
Ούτε μία φορά βέβαια δεν πέρασε από τον βλαμμένο εγκέφαλό σας ότι αν ΟΛΟΙ
εσείς οι εργαζόμενοι αρνούσαστε να εργάζεστε με τον πρώτο νόμο που βάλλονταν
τα εργασιακά-ανθρώπινα δικαιώματα ΟΛΩΝ και η στέρηση του δικαιώματος του
πολίτη να εργάζεται και όχι να βολεύεται προσωπικώς, τότε τα πράγματα θα ήταν
αλλιώς.
Θέλετε λοιπόν, μία εξέγερση ανθρώπων οι οποίοι ήδη δεν κάνουν βήμα πίσω κι ας
πεινάνε μπας και να προστεθούν περισσότερα στα δικά σας δικαιώματα χωρίς να
κουνήσετε το δάκτυλό σας.
Πάρτε το χαμπάρι, λαπάδες. Έγινε προνόμιο η εργασία από την ώρα που
υπογράφηκε το 1ο Μνημόνιο και μόνο όσοι έχουν εύκολη την προσαρμογή σε κάθε
νόμο και σε κάθε καθεστώς μπορούν να το έχουν. Είστε προνομιούχοι και όχι
εργαζόμενοι.
Μην νομίζετε δηλαδή ότι είστε κάτι λιγότερο από αυτούς που σας πληρώνουν, είτε
πολλά και σίγουρα, είτε λίγα και μη σίγουρα.
Φταίει ο Καπιταλισμός; Αλήθεια;
Και τι θα ήταν ο Καπιταλισμός αν δεν είχε πρόθυμους να τον υπηρετήσουν
λόγω...ανάγκης; Σάς έβαλε κανείς το πιστόλι στον κρόταφο να δουλέψετε υπό
οποιονδήποτε όρο και δεν το ξέρουμε; Είστε μήπως μαύροι σκλάβοι στην Σιέρα
Λεόνε και κυκλοφορείτε με κομμένα τα δάκτυλα των ποδιών σας;
Η γελοιότητα ξεχειλίζει όταν τολμάτε να συγκρίνετε τους "αγώνες" σας στο σήμερα
με τους αγώνες ζωής και θανάτου εργαζομένων άλλων εποχών που όχι μόνο τα
έβαλαν με το σύστημα αλλά δολοφονήθηκαν από το σύστημα για την στάση τους
γενικώς απέναντι στην καταστρατήγηση των εργασιακών δικαιωμάτων. Εκτός αν
νομίζετε ότι όταν κατεβαίνετε συντεχνιακά για τα προνόμια ΣΑΣ είστε η
μετεμψύχωση του Λούη Τίκα και είστε πανέτοιμοι για μια νέα απεργία του
Λάντλοου.
Βολικός ο αόρατος εχθρός, ειδικά αν λέγεται Καπιταλισμός. Μας κάνει να
φαινόμαστε τα θύματα της ιστορίας, της τύχης, της μοίρας, του συστήματος.

Γλωσσάριο / 3

[Γλωσσάριο / 3] του Εντουάρντο Γκαλεάνο

Ο bibliotheque.gr/artide/47193

On 10 March, 2016 by BIBLIOTHEQUE

Στη βικτοριανή εποχή δεν μπορούσες να αναφέρεις τη λέξη παντελόνια μπροστά σε μια δεσποινίδα. Στις μέρες μας ορισμένα πράγματα δεν είναι σωστό να λέγονται δημοσίως:

ο καπιταλισμός φέρει το καλλιτεχνικό όνομα της οικονομίας της αγοράς

ο ιμπεριαλισμός λέγεται παγκοσμιοποίηση

τα θύματα του ιμπεριαλισμού λέγονται χώρες υπό ανάπτυξη, που είναι σαν να αποκαλείς

τους νάνους παιδιά

ο οπορτουνισμός λέγεται πραγματισμός η προδοσία λέγεται ρεαλισμός

η φτώχεια λέγεται στέρηση ή στενότητα και οι φτωχοί άνθρωποι με ανεπαρκείς πόρους

η απομάκρυνση των φτωχών παιδιών από το εκπαιδευτικό σύστημα είναι γνωστή με το όνομα σχολική λιποταξία

το δικαίωμα του αφεντικού να απολύει τους εργάτες χωρίς αποζημιώσεις ή εξηγήσεις λέγεται ευελιξία της αγοράς

η επίσημη γλώσσα αναγνωρίζει τα δικαιώματα των γυναικών ως δικαιώματα μειονοτήτων, λες και ο μισός αρσενικός πληθυσμός της ανθρωπότητας είναι η πλειονότητα

αντί για στρατιωτική δικτατορία, λέμε μεταβατική κυβέρνηση

τα βασανιστήρια λέγονται παράνομος καταναγκασμός ή φυσικές και ψυχολογικές πιέσεις όταν οι κλέφτες είναι από καλή οικογένεια δεν είναι κλέφτες αλλά κλεπτομανείς

η λεηλασία των δημόσιων αποθεμάτων από διεφθαρμένους πολιτικούς φέρει το όνομα αθέμιτος πλουτισμός

τα εγκλήματα που διαπράττουν τα αυτοκίνητα καλούνται ατυχήματα όταν θέλουμε να πούμε τυφλοί, λέμε μη διορατικοί οι μαύροι είναι έγχρωμοι

όπου δεις μακρόχρονη και επάρατος ασθένεια, πρέπει να διαβάζεις καρκίνο ή AIDS αιφνίδια ασθένεια σημαίνει καρδιακή ανακοπή ποτέ δε λέμε θάνατος, λέμε το μοιραίο

ποτέ επίσης δεν είναι νεκροί όσοι εξοντώνονται στις στρατιωτικές επιχειρήσεις: οι νεκροί της μάχης είναι απώλειες και οι απλοί πολίτες που σκοτώνονται, χωρίς να φταίνε σε τίποτε, είναι παράλληλες ζημίες

το 1995, όταν η Γαλλία έκανε τις πυρηνικές εκρήξεις στο Νότιο Ειρηνικό, ο πρέσβης της Γαλλίας στη Νέα Ζηλανδία δήλωσε: «Δε μου αρέσει η λέξη βόμβα. Δεν είναι βόμβες. Είναι μηχανισμοί που εκρήγνυνται»

Convivir (Συμβίωση) ονομάζονται κάποιες συμμορίες που δολοφονούν ανθρώπους στην Κολομβία, υπό την προστασία και την κάλυψη του στρατού

Dignidad (Αξιοπρέπεια), ήταν το όνομα ενός από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης της Χιλιανής δικτατορίας και

Libertad (Ελευθερία) λεγόταν η μεγαλύτερη φυλακή της δικτατορίας της Ουρουγουάης

Pazy Justicia (Ειρήνη και Δικαιοσύνη) ονομάζεται η παραστρατιωτική ομάδα που γάζωσε πισώπλατα το 1997 σαράντα πέντε αγρότες, σχεδόν όλοι τους γυναίκες και παιδιά, που προσεύχονταν σε μια εκκλησία του χωριού Ακτεάλ στην Τσιάπας.

[μετάφραση: ΓΕΩΡΓΙΑΣ ΖΑΚΟΠΟΥΛΟΥ]

artworks : Lynn Whipple

Category :

ΠΕΖΑ Tags :

Lynn Whipple, ΓΕΩΡΓΙΑ ΖΑΚΟΠΟΥΛΟΥ, Εντουάρντο Γκαλεάνο