Η ελπίδα θα προέλθει απ’ τους απελπισμένους! Γιώργος Φαλελάκης

Αποσπάσματα από την έκδοση του τμήματος Εργοθεραπείας του Θ.Ψ.Π. Χανίων με τίτλο «Ποιήματα β’

Κομματιάσαμε τον ήλιο σε χιλιάδες γυάλινα μάτια.
Αφήσαμε τη νύχτα να βιώνει το φεγγάρι της.
Περπατήσαμε σε δρόμους όπου ο πόνος αντικαθιστούσε το οδόστρωμα. Πηγαίναμε μαζί χέρι-χέρι, και ας κατοικούσε στις καρδιές μας ο φόβος. Μας πήρε αγκαλιά σε καταγώγια διαρκείας.
Άλλωστε τις κραυγές μας τις συγκαλύπτει το δημόσιο Και τις ψυχές μας αλλοιώνουν οι φαρμακοβιομηχανίες.

 

 

[…] Αυτή η νύχτα που περνά απ’ τη ζωή μου δε θέλω να γίνει αιώνια. Παλεύω και προσμένω δικαίωση, θέλω να φτιάξω τη ζωή μου όμως συναντώ ένα σωρό εμπόδια. Η ζωή θέλει δύναμη και ’γω την έχω αυτή τη δύναμη, ελλοχεύει μέσα μου, κάπου στριμωγμένη. Θέλω να βγω και ’γω στη ζωή, να ζήσω σαν άνθρωπος όπως όλος ο κόσμος.